Waarom eigenlijk massage?

Massage wordt al toegepast sinds de vroegste Oudheid toen artsen nog maar een heel summiere kennis hadden van het menselijk lichaam maar al wel het inzicht dat het vermoeidheid, ziekte en bijvoorbeeld ook blessures kon verminderen. Massage werkt wordt erkend. Maar hoe en waarom doet het dat? Door massage ontstaat warmte: in eerste instantie heel direct in de huid door de lichte wrijving, maar ook in het onderliggende spierweefsel ontstaat warmte. Een belangrijker effect echter dan dat van warmte gaat uit van de druk die bij massage wordt uitgeoefend op het lichaam en die de afvoer van veneus bloed en lymfevocht bevordert in de richting van het hart.

Bloed en lymfe voeren afvalsloffen uit spieren en lichaamsspleten mee af De circulatie wordt echter in haar totaal gestimuleerd en behalve dat er vocht en afvalstoffen worden afgevoerd is er ook sprake van een verhoogde toevoer van zuurstof via de longen naar ook verdere organen.

Naast deze mechanische, is er een reflectoire verklaring voor de indirecte effecten van massage. Dal zijn dan effecten die via een omweg (zenuwgeleiding) worden bereikt. In de weefsels bevinden zich n.l. receptoren (een soort ontvangertjes) voor prikkelingen die hun "boodschappen" doormelden aan het ruggenmerg of aan (delen van de) hersenen waar ze omgevormd worden lot een specifieke reactie en vervolgens teruggeseind naar de plaats van de massage (spieren) of naar een van de organen (b.v. spijsvertering, bloedvatstelsel), maar ook is er een beïnvloeding van een pijngevoel. Zo kan via die omweg de spierspanning zowel verhoogd als verlaagd worden door massage. Zo kan een pijngevoel worden beïnvloed (b.v. bij frictie door een afstomping van het zenuwstelsel). En zo kan ook een verwijding van bloedvaten worden bereikt, hetgeen leidt tot een verhoogde uitwisseling.van afvalsloffen (afvoer) en voedingsstoffen/zuurstof {aanvoer) en dus tot een beter functioneren van het lichaam.

Dan is er nog chemisch-biologische verklaring voor wat massage kan bereiken, want bij die massage vinden in het lichaam ook chemische processen plaats. Behalve dat de zich in de weefsels bevindende "ontvangertjes" (zie reflectoire verklaring) worden geactiveerd, vormen zich in diezelfde weefsels door de massage-prikkel ook chemische stoffen die b.v. de bloedvaten verwijden en de vaatwand doorlaalbaarder maken. Door de verwijding van een bloedvat zal het bloed daar trager stromen en door de verhoogd doorlaatbare vaatwand wordt ook de uitwisseling afval/zuurslof extra verhoogd, wal tol een beter functioneren leidt van het totale mechanisme dat we het menselijk lichaam noemen.

Een bio-energetische verklaring van het massage-effect is dat bepaalde spieren gekoppeld zijn aan de functies van bepaalde organen. AIs dus in die spieren een prestatieverbetering heeft plaatsgevonden doordat de massage versneld de energiebalans herstelde leidt dat vanzelfsprekend ook tot een beter functioneren van de corresponderende organen en dus van het hele mechanisme "lichaam".

Last but not least is er een psychische verklaring voor het effect dat massage heeft op het locale dan wel totale functioneren. Dit effect moet niet worden overschat maar een onderschatting is nel zo min op haar plaats. Massage is een samenwerkingsproces waarin de masseur gerichte aandacht geeft en inspeelt op subtiele reacties van het lichaam en waarbij de gemasseerde zich bewuster wordt van zijn of haar lichaam. Wie gemasseerd wordt neemt de tijd en de rust om te ontspannen. Het vertrouwen dat men heeft in de deskundigheid van de masseur wordt door het fysieke contact vergroot en leidt dikwijls ook tot meer zelfvertrouwen.
Massage is altijd een mechanische prikkel, maar van alle hiervoor genoemde verklaringen zijn de reflecloire en de bio-energetische verklaringen de belangrijkste. En de algehele conclusie luidt: massage werkt dus.

Sportmassage: voor en na inspanning
Bij sport is sprake van forse spierbelasting en dan vindt er in de spieren een intensief verbrandingsproces plaats waarbij veel vocht vrijkomt. Dat vocht kan zich in de spier ophopen tot vrij lang na de inspanning. Die ophoping veroorzaakt dan het gevoel van pijnlijke, stijve en harde spieren. Vandaar het enorme belang van massage na die inspanning. Die massage inspanning die we postactiviteitsmassage noemen is er vooral op gericht het overtollige vocht versneld af te voeren. Massage doet dat door middel van een aantal specifieke handgrepen die vooral de doorbloeding vergroten.

Door de eerder beschreven effecten die dat heeft op onze spieren helpt massage mee om ons lichaam na een sportprestaties weer zo snel mogelijk in haar oorspronkelijke conditie terug te brengen.De massage vòòr een sportieve inspanning, die we pre-activiteitsmassage noemen, beoogt een iets ander doel. Deze bereidt de spieren voor op een straks te leveren prestatie. De massagehandgrepen zijn vooral gericht op het stimuleren van de spierfunctie en zijn minder stevig; het tempo ligt wat hoger en de duur van de massage is ook korter. Ter afsluiting worden verschillende lichte klopbewegingen op de spieren gemaakt om ze in een toestand van actiebereidheid te brengen. Ongeveer 30 minuten voor de prestatie is het meest effectieve moment.

Het massageteam